Fjala e Ramës për tre fëmijët e majorit të rëndë dëshmor Klodian Tanushi

Politikë

"Rikthehemi në një ceremoni funebre si kjo, për t'i dhënë lamtumirë një ushtaraku, prind i tre fëmijëve, djali i dy prindërve që trashëgoi profesionin e babait dhe bashkëshort që ndahet krejt parakohe. E kam të vështirë që të gjej fjalë që mbushin zbraztinë e këtij momenti, por zbastinë që do të mbetet në zemrën e fëmijëve, të gruas dhe të prindërve, të afërmve. Dua t'ju jap sado pak krahë për të përballuar humbjen e pazëvendësueshme.

Klodiani ishte në një mision paqeruajtës dhe jetëshpëtues dhe la jetën e tij, për të mos lejuar që jetë të tjera të humbasin. Në një libër të shenjtë, një vetëflijim i tillë, për të shpëtuar jetët që do të vijnë quhet vetëflijim për miqtë e panjohur. Ky është edhe thelbi i të gjitha misioneve paqeruajtëse dhe jetëshpëtuese të FA, si pjesë e NATO-s. Është më e lehtë të japësh jetën, për njerëzit e dashur në çaste ekstreme, apo kur mësyn armiku sy më sy dhe është më e lehtë të këmbesh gëzimin e jetës së tashme, për të lënë të jetojë një njeri i mirë, por është tejet i vështirë dhe besoj ehe sublime të pranosh që jeta jote mund të ndalojë në çdo çast të korresh nga vdekja në një vend që nuk është atdheu yt, se duke larguar minat ke pranuar të japësh farën e mirë që të japësh jetën. Pse një djalë, një prind, pse një burrë shqiptar duhet të kthehet pajetë nga një tokë e panjohur? Pikërisht për këtë.

Sepse sot Shqipëria dhe shqiptarët dhe FA janë pjesë e këtij misioni, të cilin e mbart si një vlerë të pakrahasueshme dhe tjetërsueshme. Klodiani i ngiti shkallët e karrierës një e nga një, si anëtar i denjë i FA, i përkushtuar dhe fisnik dhe tejet i respektuar, gjë që shpjegon përtej dhimbjes njerëzore edhe lotët e panatyrshme në fytyrën e shefit të shtabit, apo zërin e mezi të përmbajtur të ministres së mbrojtjes, që e ka njohur personalisht. Për shumë pak kohë, ai do të kthehej në atdhe do të të mund të përkëdhelte fëmijët, të puthe duart e nënë, apo do të ishte një arsye krenarie për babanë, por u kthye i mbështjellë më flamurin kuqezi, jo për të shkuar në shtëpi, por për të shkuar në banesën e kombit, ku janë mbledhur të gjithë ata që dhanë jetën për të.

Duke njohur familjet, e dy dëshmorëve, nuk është e vështirë të kuptohet se dinjiteti dhe pasioni për t'i shërbyer atdheut në këtë vijë shumë të hollë mes jetës dhe vdekjes, është edhe trashëgimi brezash, kultivim i blerave familjare dhe prove e asaj që themi ne shqiptarë: gjaku nuk bëhet ujë.

Merr lajme ekskluzive në Whatsapp

Doni të informoheni të parët për lajme ekskluzive? Bashkohuni me grupin tonë në Whatsapp duke klikuar këtu.

Jeta e Klodiani, Zarifja dhe shumë të tjerëve që shërbejnë në misionet paqeruajtëse flet për dinjitetin e gjakut që nuk bëhet ujë, për shembullin e krijuar që nga marrja e qumështit dhe këshillave të para të babait, deri në përfshirjen në këtë familje të madhe të FA, e cila është e përkushtuar për të mbrojtur bashkësinë e madhe të njerëzve të këtij vendi. Ata na tregojnë se paqja ka një çmim.

Një tjetër dëshmor do të shkoj sot tek nëna Shqipëri dhe nuk është e pamundur, që të bëhet lidhja mes atyre që janë simbol, që kërkon sakrifica të reja në një vend që i përket NATO-s. Të dyja palët i bashkon ana e duhur e historisë, dëshmorët e luftës, janë dëshmorët e një përpjekje kombëtare në anën e duhur të historisë, si kundër dëshmorët e rinj. Çdo jetë e dhuruar në emër të vlerave dhe parimeve që e mbajnë lidhur si një forcë të pakonkurrueshme NATO-n është një shëmbylltyrë e pikërisht e barazizë dhe kontributeve dhe e mundësisë për të qenë të gjithë të barabartë.

Ne e kemi të pamundur mjegullimin e të ardhmes, sepse sakrifica e tyre na ndihmon edhe në momentet më të vështira ta dimë se ku ndodhet se sa vlen ana e duhur ana e historisë. Një fjalë për tre fëmijët: Një ditë kur ju të bëheni prindër do të keni kuptuar atë që babi juaj ka lënë sot shënim në zemrat tuaja, se asgjë më shumë në këtë jetë nuk vlen sa emri dhe kujtimi i mirë", tha Rama.

ME TE LEXUARAT